أَفَمَنْ هُوَ قَائِمٌ عَلَی کلِّ نَفْسٍ بِمَا کسَبَتْ وَجَعَلُوا لِلَّهِ شُرَکاءَ قُلْ سَمُّوهُمْ أَمْ تُنَبِّئُونَهُ بِمَا لَا یعْلَمُ فِی الْأَرْضِ أَم بِظَاهِرٍ مِّنَ الْقَوْلِ بَلْ زُینَ لِلَّذِینَ کفَرُوا مَکرُهُمْ وَصُدُّوا عَنِ السَّبِیلِ وَمَن یضْلِلِ اللَّهُ فَمَا لَهُ مِنْ هَادٍ
...لايَمَـسُّـهُ إِلَّا الْمُـطَــهَّــرُونَ...
- جزء 13
- 13-
- سورة الرعد
- آیۀ 33
آیا خدائی که (همهی مردمان را آفریده است و) حافظ و مراقب همهکس است و اعمال ایشان را میپاید (همسان بتهائی است که همچون او نمیباشند؟ مگر خدا و معبودهای دروغین مانند یکدیگرند؟). برای خدا انبازهائی قرار دادهاند. بگو: آنها را (خدا) بنامید (ولی بدانید که حقیر و ناقابلند و سود و زیانی ندارند و شایان پرستش نمیباشند). یا این که خدا را از چیزهائی (به نام شریکها و انبازها) خبر میدهید که او از بودن آنها در زمین بیخبر است؟! (مگر میشود که شریکها و انبازهائی خدا داشته باشد و او آنها را نشناسد؟!) یا این که با سخنان ظاهری (و بیاساس، آنها را شریک و انباز خدا میسازید؟!) بلکه (حقیقت این است که) نیرنگ کافران (که رخنهگرفتن از پیغمبران و ایجاد موانع در سر راه دعوت آنان و القاء شبههها در دلائلشان است) در نظرشان زیبا جلوهگر شده است و (بدین سبب) از راه خدا بازداشته شدهاند. و خدا هرکس را (به سبب اعمال ناشایست) گمراه سازد، راهنمائی نخواهد داشت (که او را به سوی رستگاری رهبری کند).