«اللّهُ أَکْبَرُ اللّهُ أَکْبَرُ لاآ إِلـهَ إِلاّ اللّهُ وَاللّهُ أَکْبَرُ اللّهُ أَکْبَرُ وَللّهِ ألْحَمْدُ اللّهُ أَکْبَرُ عَلی ما هَدَانا اللّهُ أَکْبَرُ عَلی مَا رَزَقَنا مِنْ بَهِیمَهِ الاْءَنْعامِ وَ الْحَمْدُ للّهِ عَلی ما أَبْلانا.»
و مستحب است مادامی‌که درمنی اقامت دارد نمازهای واجب ومستحب را در مسجد خیف به جا آورد، و در حدیث است که صد رکعت نماز در مسجد خیف با عبادت هفتاد سال برابر است، و هر کس در آنجا صد مرتبه «سُبْحَانَ اللّهِ» بگوید ثواب آن برابر ثواب بنده آزاد کردن است، و هر کس در آنجا صد مرتبه «لاآ إِلـهَ إِلاَّ اللّهُ» بگوید ثواب آن برابر است با ثواب کسی که إحیاء نفس کرده باشد و هر کس در آنجا صد مرتبه «الْحَمْدُ للّهِ» بگوید ثواب آن برابر است با ثواب خراج عراقین که در راه خدا تصدق نماید. مستحبات دیگر مکه معظمه آداب و مستحبات دیگر درمکه معظمه از این قرار است:
1 – زیاد ذکر خدا نمودن و خواندن قرآن.
2 – ختم نمودن قرآن.
3 – خوردن از آب زمزم و بعد از خوردن این دعا را بخواند: «اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ عِلْماً نَافِعاً وَ رِزْقاً وَاسِعاً وَ شِفَاءً مِنْ کُلِّ دَاءٍ وَ سُقْم.»
و نیز بگوید: «بِسْمِ اللّهِ وَ بِاللّهِ وَالشُّکْرُ للّهِ».
4 – نظر نمودن به کعبه و بسیار تکرار کردن آن.
5 – در هر شبانه روز ده مرتبه طواف نمودن، در اول شب سه طواف، و در آخر شب سه طواف، و پس از دخول صبح دو طواف، و بعد از ظهر دو طواف.
6 – هنگام توقف در مکه بعدد أیام سال یعنی سیصد وشصت مرتبه طواف نماید و اگر این مقدار نشد پنجاه و دو مرتبه و اگر آن هم میسور نشد هر مقداری که بتواند.
7 – به خانه کعبه داخل شود خصوصا کسی که سفر اول او است ومستحب است قبل از دخول غسل بنماید و در وقت داخل شدن بگوید:
«اللَّهُمَّ إِنَّکَ قُلْتَ وَ مَنْ دَخَلَهُ کَانَ آمِناً فَآمِنِّی مِنْ عَذَابِ النَّار.»
پس دو رکعت نماز بین دو ستون بر سنگ قرمز بگذارد در رکعت اول بعد از حمد، «حم سجده» و در رکعت دوم بعد از حمد،پنجاه و پنج آیه از سایر جاهای قرآن بخواند.
8 – دو رکعت نماز خواندن در هر یک از چهار زاویه کعبه و بعد از نماز این دعا را بخواند:
«اللَّهُمَّ مَنْ تَهَیَّأَ أَوْ تَعَبَّأَ أَوْ أَعَدَّ أَوِ اسْتَعَدَّ لِوِفَادَهٍ إِلَی مَخْلُوقٍ رَجَاءَ رِفْدِهِ وَ جَائِزَتِهِ وَ نَوَافِلِهِ وَ فَوَاضِلِهِ فَإِلَیْکَ یَا سَیِّدِی تَهْیِئَتِی وَ تَعْبِئَتِی وَ إِعْدَادِی وَ اسْتِعْدَادِی رَجَاءَ رِفْدِکَ وَ نَوَافِلِکَ وَ جَائِزَتِکَ فَلا تُخَیِّبِ الْیَوْمَ رَجَائِی یَا مَنْ لا یَخِیبُ عَلَیْهِ سَائِلٌ وَ لا یَنْقُصُهُ نَائِلٌ فَإِنِّی لَمْ آتِکَ الْیَوْمَ بِعَمَلٍ صَالِحٍ قَدَّمْتُهُ وَ لا شَفَاعَهِ مَخْلُوقٍ رَجَوْتُهُ وَ لَکِنِّی أَتَیْتُکَ مُقِرّاً بِالظُّلْمِ وَ الاْءِسَاءَهِ عَلَی نَفْسِی فَإِنَّهُ لا حُجَّهَ لِی وَ لا عُذْرَ فَأَسْأَلُکَ یَا مَنْ هُوَ کَذَلِکَ أَنْ تُعْطِیَنِی مَسْأَلَتِی وَ تُقِیلَنِی عَثْرَتِی وَ تَقْبَلَنِی بِرَغْبَتِی وَ لا تَرُدَّنِی مَجْبُوهاً مَمْنُوعاً وَ لا خَائِباً یَا عَظِیمُ یَا عَظِیمُ یَا عَظِیمُ أَرْجُوکَ لِلْعَظِیمِ أَسْأَلُکَ یَا عَظِیمُ أَنْ تَغْفِرَ لِیَ الذَّنْبَ الْعَظِیمَ لا إِلَهَ إِلاّ أَنْتَ.»
و مستحب است هنگام خروج از کعبه سه مرتبه «اَللّهُ أَکْبَرُ» بگوید پس بگوید:
«اللَّهُمَّ لا تُجْهِدْ بَلاءَنَا رَبَّنَا وَ لا تُشْمِتْ بِنَا أَعْدَاءَنَا فَإِنَّکَ أَنْتَ الضَّارُّ النَّافِع»
بعدا پایین آمده و پله‌ها را دست چپ قرار داده کعبه را استقبال نماید ونزد پله‌ها دو رکعت نماز بخواند.