أَعُوذُ بِاللَّهُ مِنَ الشَّیطَانِ الرَّجِیمِ
بِسمِ اللَّهِ الرَّحمَنِ الرَّحِیمِ
نیت در باب روزه عبارت از همین است؛ که انسان قصدش این باشد که آنچه از مفطرات گفته می‌شود مثل خوردن، آشامیدن این مواردی که به اصطلاح ما می‌گویند مفطرات. از اینها پرهیز کنه و امساک بکند. نیت روزه بیش از این نیست؛ نیت روزه همینه. این اصل نیت، البته در باب روزه چون عبادت است لذا قصد قربت می‌خواهد، مانند نماز. حالا چرا نمی‌خوری چرا نمی‌آشامی چرا مثلا فرض کنید سر زیر آب نمی‌کنی چرا چرا برای خاطر اینکه خدا گفته است، به قول ما به این می‌گوییم قصد قربت. آن نیت این هم قصد قربت.
سوم اخلاص. یعنی اینکه غیر اطاعت امر الهی هیچ چیز دیگری در نظرم نباشد. مثلا نَعُوذُبِاللَّهِ ریا، خودنمایی و امثال اینها. این مجموعه‌ای است که نیت روزه را تشکیل میدهد. البته در هر عبادتی نیت رکن اوست. که اگر عمدا یا سهوا فراموش بشود باطل می‌شود؛ چون رکن است. برای روزه نیت زبانی لازم نیست؛ بلکه در دل است. یا اگر می‌خواهد نماز بخواند آن هم همین طور است. بلند می‌شوم و می‌دانم می‌خواهم چه کار بکنم و برای چی هم بلند شده‌ام؛ همین نیتت است، تمام شد. نیت همین است و بیش از این هم نیست. لازم نیست به زبان جاری کنیم.
در باب ماه مبارک رمضان، نیت هر روزی قبل آن است. فرض بفرمایید به اینکه شب قصدش این است که روزه بگیرد. تمام شد. لازم نیست هنگام طلوع فجر این شخص بیدار باشد، اما اگر بخوابد اما در خزانۀ ذهنش این بوده که می‌خواهد فردا روزه بگیرد، همین نیت کافی است. البته احتیاج است که شب این نیت را داشته باشد. یا حتی روز قبلش فرض کنید این بگوید فردا می‌خواهم روزه بگیرم هنوز شب هم نشده اگر این در ذهنش باشد که فردا روزه بگیرد، نیت درست است؛ و هیچ اشکالی هم ندارد. توجه کنید نیت بیش از این نیست.
در باب نیت، البته هر شبی برای روز بعدش انسان نیت‌اش را باید داشته باشد. یعنی قبلش واجب است. و احتیاط بالاتر، اینکه شب اول ماه رمضان انسان یک نیت بکند برای تمام ماه رمضان. شب اول که نیت می‌خواهم بکنم، نیت کنم که این ماه را روزه بگیرم. نیت یک ماهه که این احتیاط است. اما آن که واجب است؛ این است که شب قبل، قبل از سحر این نیت را داشته باشد، که می‌خواهد فردا را روزه بگیرد. نیت بالاتر این است و حتی مرور دادن به ذهن نیست؛ به زمان جاری کردن هم نیست. پیکرش هم سه تا چیز است روزه می‌خواهم بگیرم یعنی امساک بکنم برای فرمان خدا. اخلاص هم که در این باشد. دیگر هیچ چیزی غیر خدا هم در ذهن من نیست؛ و در این کار شرکت ندارد. غیر از این سه چیز، هر چه واقع بشود روزه باطل است و لو اینکه هیچ یک از مبطلات را هم عمل نکند.
«اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ»