حالت تفریطی شهوت جنسی

شهوت در انسان و در رابطۀ با هر امری، حالت تفریطی هم دارد. ممکن است انسان از نظر شهوی و نسبت به امر جنسی، مبتلا به جهت تفریطی اش باشد؛ یعنی شهوت جنسی را در خود سرکوب کند. آیا این پسندیده است که بگوید: چون هیجانِ شهوت در امور جنسی ضایع آفرین است، بنابراین خود را از راه های مختلف سرکوب کند. نخیر، خود این، یکی از رذایل اخلاقی است. چه بسا یک بُعدِ روایاتی که ترغیب و تحریص می کند، بُعد تفریطی باشد. فقط جنبۀ هیجان شهوت مورد نظر نباشد که بخواهد از نظر شراره هایش جلوگیری کند که انسان در دام فتنۀ شیطان نیفتد؛ نه، جنبۀ تفریطی هم مورد نظر است. انسان خیال نکند که اگر شهوت در امور جنسی را در خودش سرکوب کرد، این عملی نیک است و یک نوع سازندگی است؛ نخیر، این یک نوع تخریب است. اگر بنا باشد که هرکسی این کار را بکند، معنایش این می شود که نسل انسان منقرض شود.