شخصی به امیرالمؤمنین، عرض کرد که سفارشی به من بفرمایید. حضرت در جواب، بهش فرمودند: به تو سفارش می کنم که نسبت به عمل خیر، اینطور باشد، خیرهایی که از تو صادر می شود. آدم کارهای خوب انجام میدهد، نعوذبالله از آن طرف هم، ممکن است خطاهایی بکند،کارهای زشتی انجام بدهد. نسبت به عمل های خیری که انجام میدهی، طاعاتت، عباداتت و امثال اینها، دیدت، نسبت به این اعمال خیرت این طور باشد همیشه، که این کم بود. البته در روایت دیگر، ما داریم و آن این است به این که انسان، نسبت به عمل خیری که انجام میدهد، باید اینجور باشد؛ بگوید کم گذاشتم، مقصّرم. همیشه خودش را مقصّر بداند. یک تعبیر هست در روایتی، که هیچ گاه خودت را از تقصیر، خارج نبین. معناش این است: کم گذاشتم، کاری نکردم، ما که واسه خدا تاحالا کاری نکردیم، میفهمی چه میگویم؟ این تعبیرات خودمانی را من میکنم. دیدت نسبت به عمل خیری که ازت صادر میشود، این باشد.
درست در مقابل، نعوذبالله، اگر خطایی از تو صادر شد، دیدت این باشد که خیلی کار بدی و زشتی کردم. و همیشه کار زشت، پیش تو زیاد جلوه کند. خیر، کم جلوه کند، زشت، نعوذبالله، خطا زیاد جلوه کند. که تعبیر قلّت دارد علی علیه السلام و کثّرت دارد، زیاد و کم. این طرف، کم گذاشتم، این طرف، خیلی بد کردم، خیلی! یک همچین دیدی. دو تاچیز، حضرت بهش فرمودند، سفارش که کردند. این ها اگر انسان، یک همچین دیدی داشته باشد، این سازنده است برای انسان؛ در ربط با اعمالش؛ یعنی این موجب میشود که همیشه مقیّد بشود، عمل خیر زیاد انجام بدهد. شد؟ برای خاطر این که در نظرش کم است، هی میگوید کم بود، کم بود، کم بود. چطور شد، سر پول که میرسه، همهاش میگویی کمه ،کمه، کمه!؟ لا اله الا الله! مثل جهنّم میماند. شد؟ سر مادّیّات که میشود، می گوید کمه، کمه، کمه! چطور شد راجع به اعمال خیر، نمیگویی کمه، کمه، کمه؟ خب این را بگو کمه، کمه، کمه. رسیدید شما به عرض بنده یا نه؟ نسبت به انفاقات بگو کمه، کمه، کمه. فهمیدی؟ نه آنها را که میخواهی نعوذبالله، بیایی اندوخته کنی؛ آنها را هی بگویی کمه، کمه، حرص. فهمیدی؟! حرص بزن راجع به عمل خیر؛ فهمیدی چه میخواهم بگویم؟! نه حرص بزن به جمع کردن مال دنیا،«أُوصِیکَ أَنْ لَا یَکُونَنَّ»؛ نسبت به عمل خیر، بگو، «عِنْدَکَ غَایَهٌ فِی الْکَثْرَهِ» ؛فهمیدی؟! اوّل این است.«وَلا»چی؟ «لَا لِعَمَلِ الْإِثْمِ» گناه، فهمیدی؟ «عِنْدَکَ غَایَهٌ فِی الْقِلَّهِ»؛ یک معصیت که از تو صادر شد، یادت نرود، بگو خیلی ما بد کردیم. فهمیدی؟ این خیلی زیاد بود، شد!؟ از این طرف، اگر این دو تا دید را داشته باشی، سفارش بهات می کنم، همین تو را می سازدت و عاقبت به خیر میشوی. ان شاء الله