هجرت و مجاهدت

از زین العابدین(ع) روایت است که در بهشت، جمیع شهدا به مقام عمویم عبّاس غبطه می خورند. «إِنَّ لِلْعَبَّاسِ عِنْدَ اللَّهِ تَبَارَکَ وَ تَعَالَى مَنْزِلَهً یَغْبِطُهُ بِهَا جَمِیعُ الشُّهَدَاءِ یَوْمَ الْقِیَامَهِ»

امام حسین(ع) یک هجرت صغری داشت، که این هجرت صغری نسبت به هجرت کبرای حضرت چند بُعد دارد؛ یکی از این ابعاد، «هجرت دادنِ دیگران» است. این همان دستگیری است

در مورد حفظ دین، یک بحث راجع به حفظ دین خود انسان است و یک بحث هم راجع به حفظ دین دیگران؛ از یک طرف باید دین و ایمان خودم

روایت از پیغمبراکرم(ص) است که فرمود: «أقِمِ الصَّلَوهَ وَ اَدِّ الزَّکَوهَ وَ اهجُرِ السُّوءَ»؛ نماز را به پا دار و زکات را بده و معصیت را ترک کن. همۀ این

روایت دیگر از امام هشتم(ع) است. حسن بن علی خزّاز می گوید: «سَمِعْتُ أَبَا الْحَسَنِ الرِّضَا(ع) یَقُولُ: قَالَ عِیسَـی ابْنُ مَرْیَمَ (علیه السلام) لِلْحَوَارِیِّیـنَ: یَا بَنِـی إِسْـرَائِیلَ لَا تَأْسَوْا عَلَی