مسئله 2170: جنسی که می‌فروشند و چیزی که عوض آن می‌گیرند پنج شرط دارد: اول آن که مقدار آن با وزن یا پیمانه یا شماره و مانند این‌ها معلوم باشد. دوم آن که بتواند آن جنس را تحویل دهد یا آن‌که مشتری خود بتواند آن را تصاحب کند. بنابر این فروختن اسبی که فرار کرده صحیح نیست، ولی اگر بنده‌ای را که فرار کرده با چیزی که می‌تواند تحویل دهد مثلاً با یک فرش بفروشد، اگر چه آن بنده پیدا نشود، معامله صحیح است ودر غیر بنده مشکل است. سوم خصوصیاتی را که در جنس و عوض هست و به واسطه آنها میل مردم به معامله فرق می‌کند معین نماید. چهارم کسی در جنس، یا در عوض آن حقی نداشته باشد، پس مالی را که انسان پیش کسی گرو گذاشته، بدون اجازه او نمی‌تواند بفروشد. پنجم آن که بنا بر احتیاط واجب خود جنس را بفروشد نه منفعت جنس را، و فروش منفعت جنس خالی از اشکال نیست. پس اگر مثلاً منفعت یک ساله خانه را بفروشد صحیح نیست، ولی چنانچه خریدار به جای پول منفعت مالک خود را بدهد، مثلاً فرشی را از کسی بخرد و عوض آن منفعت یک ساله خانه خود را به او واگذار کند اشکال ندارد، و احکام این‌ها در مسائل آینده گفته خواهد شد.