اول – نیت، با قصد خالص بدون ریاء و نمایش دادن عمل به غیر که موجب بطلان می‌شود.
دوم – آن که آنها را بیندازد، پس اگر برود نزدیک و با دست بگذارد به جمره، کافی نیست.
سوم – آن که به انداختن، به جمره برسد. پس اگر سنگ را انداخت و سنگ دیگران به آن خورد وبه واسطه آن یا کمک آن به جمره رسید کافی نیست، لکن اگر سنگ به جائی بخورد وکمانه کند و به جمره برسد کافی است ظاهراً.
چهارم – عدد سنگ‌ریزه‌ها باید هفت باشد.
پنجم – باید به تدریج یکی یکی عقب هم بیندازد و در این صورت اگر با هم به جمره بخورد مانع ندارد ولی اگر همه را یا چند عدد را با هم بیندازد کافی نیست اگر چه با هم به جمره نرسد و دنبال هم برسد.
اشتراک
0 نظر