مسائلی راجع به مفطرات گفته شد؛ من جمله خوردن و آشامیدن. مسئله‌ای راجع‌به استعمال داروها عرض بکنم. داروهایی که انسان مصرف می‌کند یک قسم آنها خوردنی و آشامیدنی است؛ مثل قرص، شربت، کپسول و امثال اینها که به اصطلاح ما استعمال داخلی می‌گویند. اگر از نظر معالجات لازم باشد که این شخص در روز اینها را مصرف بکند و نتواند کاری کند که فقط شب مصرف بکند، موجب بطلان روزه می‌شود. صحبت این نیست آب بخورد یا نخورد. گاهی می‌گویند مثلاً کپسول و قرص را ته حلقم می‌گذارم یک فشار می‌دهم و پایین می‌رود؛ آب هم نمی‌خورم. حالا روزه را باطل می‌کند یا نمی‌کند؟ جواب بله باطل می‌کند. اینها یک قسم هستند.
قسم دوم. به این صورت خوردنی نیستند و تزریقی هستند. تزریقی‌ها چند قسم هستند. یک قسم مخدرند. مثلاً می‌خواهد دندانش را بکشد یا مثلاً اصلاح کند آمپول می‌زند؛ اینها هم روزه را باطل نمی‌کنند. یا مسکن است. دردی دارد که برای تسکین درد آمپول تزریقی می‌زنند؛ این روزه را باطل نمی‌کند. یک قسم اینها هستند که جنبه‌های ویتامینی دارند و تقویتی هستند. اینها هم روزه را باطل نمی‌کند البته احتیاط این است که شب مصرف بکند. قسم دیگر اینها هستند که جنبه‌های تغذیه‌ای دارند؛ مثل سرم‌های غذایی. اگر حتماً باید در روز این قسم سرم را بزند، آن را بزند روزه را هم بگیرد و احتیاطاً قضایش را هم انجام بدهد.