#شرط اول: شخص عاقل باشد، بنابراین اعتکاف از شخص دیوانه اگر چه ادواری باشد، و از شخص مست و مانند او از کسانی که فاقد عقل می‌باشند صحیح نیست.
#شرط دوم: نیت، و در آن بعد از تعیین کردن قصد قربت و اخلاص، چیز دیگری از قبیل، قصد وجوب و استحباب معتبر و لازم نیست. و وقت نیت در اعتکاف، اول طلوع فجر روز اول است، و جایز نیست تأخیر انداختن از آن وقت ولی جایز است که در اول شب یا در بین شب، اعتکاف را شروع کند و از همان زمان شروع نیت اعتکاف می‌کند. بلکه احتیاط آن است که شب اول را نیز در اعتکاف داخل کند و از شب اول نیت کند.
#شرط سوم: روزه گرفتن، پس اعتکاف بدون روزه گرفتن صحیح نیست و معتبر نیست در روزه که برای اعتکاف باشد بلکه روزه غیر اعتکاف هم کفایت می‌کند، چه واجب باشد و چه مستحب، برای خودش انجام دهد یا برای دیگری و اگر اعتکاف در غیر ماه مبارک رمضان بود، چه برای خودش باشد و چه برای دیگری، چه نذر باشد و چه غیر نذر باشد، و چه اجیر شده باشد یا اجیر نشده باشد، چه روزه قضا باشد یا نباشد، و چه روزه قضای خودش باشد و چه نباشد صحیح است.
#شرط چهارم: اعتکاف باید کمتر از سه روز و دو شب بین سه روز نباشد امابیشتر از آن مانعی ندارد و محدود به حد معینی نیست ولی هر دو روزی را که روزه گرفت، روزه روز سوم بر او واجب می‌شود، مثلاً اگر پنج روز اعتکاف کند روزه روز ششم واجب است و روز عبارت است از طلوع فجر تا هنگام مغرب شرعی پس اگر اعتکاف کند از طلوع فجر روز اول تا مغرب شرعی روز سوم کافی است.
#شرط پنجم: آن‌که اعتکاف در یکی از ساجد چهارگانه- مسجد الحرام، مسجد النبی صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلم ، مسجد کوفه، و مسجد بصره باشد و اعتکاف کردن در مسجد جامع هر شهر به قصد رجاء اشکال ندارد.
#شرط ششم: معتبر است اذن کسی را که انسان اجیر او شده که در آن مدت، تمام کارهایش برای او باشد که یکی از کارهای او اعتکاف است و الّا، اذن غیر او معتبر نیست، و اذن شوهر برای همسرش معتبر است اگر اعتکاف منافی با حق شوهر باشد و هم چنین اذن پدر و مادر نسبت به فرزندشان، اگر اعتکاف مستلزم اذیت آنها باشد ولی اگر مستلزم اذیت آنها نباشد، اذن آنها لازم نیست اگر چه احتیاط آن است که فرزند از آنها اذن بگیرد.
#هفتم: استمرار داشتن ماندن در مسجد، بنابراین اگر عمداً و با اختیار برای غیر آن جهاتی که بیرون رفتن را تجویز می‌کند از مسجد بیرون رود، اعتکاف باطل می‌شود اگر چه جاهل به حکم باشد. البته اگر از روی فراموشی یا اکراه بیرون رود، اعتکاف باطل نمی‌شود، و هم چنین است اگر به حکم عقل یا شرع و یا به حسب متعارف ناچار باشد و بیرون رود، مانند این‌که قضای حاجت، بول یا غایط کند و یا برای غسل جنابت و مانند این‌ها خارج شود اعتکافش باطل نمی‌شود، و غسل کردن در مسجد الحرام و مسجد النبی صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلم ، جایز نیست و بر او واجب است تیمم کند و برای غسل کردن از مسجد خارج شود و در سایر مساجد هم اگر لازمه غسل کردن توقف یا آلوده کردن مسجد باشد، جایز نیست، و گر نه جایز است. بلکه در این صورت غسل کردن در مسجد احوط است، اگر چه برای غسل، بیرون رفتن جایز است.