احکام نماز

اینجانب متولد شهر نوشهر می‌باشم و در تهران ساکن و مشغول به کار می‌باشم. در شهر عباس‌آباد مازندران در حال ساخت خانه می‌باشم که در دوران بازنشستگی در آن محل

اینجانب ساکن شهر تهران هستم و سابقاً در شهر قم دانشجو بوده‌ام و هفته‌ای چند مرتبه بین این دو شهر تردد می‌نموده‌ام. حال درس بنده به پایان رسیده و جهت

بنده در شهرستان تاکستان در 200 کیلومتری تهران دانشجو هستم. محل سکونت خودم تهران است. در آنجا خانه دانشجویی دارم. هفته‌ای چند روز به تاکستان می‌روم و بعد به تهران

آیا جایی که وطن شوهر محسوب می‌شود، الزاماً وطن همسر هم محسوب می‌گردد؟ برای وطن محسوب شدن چه شرطی لازم است؟

با توجه به اینکه بنده کارمند وزارت امور خارجه هستم و هر سه سال اقامت که در تهران دارم به مأموریت ثابت سه‌ساله به یکی از نمایندگی‌های جمهوری اسلامی ایران

به علت ناراحتی اعصاب و روان طبق نظر پزشک ناگزیر به استفاده از داروهای آرام‌بخش و خواب‌آور هستم و به همین جهت برای نماز صبح در خواب می‌مانم. با توجه

اگر شخصی در مسافرت نمازش قضا شود، قضای آن را چگونه باید به‌جا آورد؟

من متولد تهران می‌باشم. با فردی که وطن او کرج و محل کارش نیز شهرستان کرج است ازدواج کرده‌ام. هفته‌ای دو سه بار به تهران می‌آییم و قصد توطّن در

در سال‌های اوّل تکلیف، نمازها و روزه‌هایی از من فوت شده است که تعداد آن را نمی‌دانم و نمی‌توانم هم محاسبه کنم. در حال حاضر نیز به علّت بیماری قادر

در شهر ری زندگی می‌کنم و برای دیدن فامیل به شمیران می‌روم. نماز و روزه‌ام در شمیران چگونه است؟

کسی که خود نماز و روزۀ قضا دارد، در صورت نیاز مالی آیا می‌تواند نماز و روزۀ قضای استیجاری به‌جا آورد؟

فردی که برای درس خواندن هفته‌ای یک یا دو بار به بیش از مسافت شرعی سفر می‌کند، آیا دائم‌السفر محسوب می‌شود؟ حکم نماز و روزۀ آن چیست؟