فصل چهارم: اعمال منی > رمی جمره عقبه: مسئله 582
مسئله 582: جائز است سواره و پیاده سنگ بیندازد.
مسئله 582: جائز است سواره و پیاده سنگ بیندازد.
مسئله 583: باید سنگ را با دست بیندازد، اگر با پا یا دهان بیندازد کافی نیست و اکتفا کردن با فلاخن، خلاف احتیاط است.
مسئله 584: اگر بعد از آن که سنگ را انداخت و از محل منصرف شد شک کند در عدد سنگها، در صورتی که شک او بعد از صدق عرفی فراغ
مسئله 585: اگر بعد از ذبح یا سر تراشیدن شک کند در انداختن سنگ یا در عدد آن اعتناء نکند.
مسئله 571: شرط است که سنگها از حرم باشد، وسنگ خارج حرم کافی نیست، و در حرم از هر موضعی که مباح باشد میتواندبردارد مگر مسجد الحرام او مسجد خیف
مسئله 586: اگر بعد از فارغ شدن شک کند در این که درست انداخته یا نه، بنابر صحت بگذارد، بلی اگر در رسیدن سنگ آخری به محل شک کند در
مسئله 572: شرط است که سنگها بکر باشند، یعنی آنها را کسی دیگری به وجه صحیح نینداخته باشد اگر چه در سالهای قبل.
مسئله 587: ظن به رسیدن سنگ و عدد آن اعتبار ندارد.
مسئله 558: بعد از آن که از وقوف به عرفات در مغرب شب دهم فراغت حاصل شد، باید کوچ کند به مشعر الحرام که محل معروفی است وحدود معینی دارد.
مسئله 559: احتیاط واجب آن است که شب دهم را تا طلوع فجر در مشعر الحرام بهسر ببرد ونیت کند اطاعت خدا را در این بهسر بردن شب.
مسئله 560: چون فجر طلوع کرد نیت وقوف به مشعر الحرام کند تا طلوع آفتاب یعنی تجدید نیت کند و این نیت با نیت در مسئلهی قبلی فرق میکند، و
مسئله 561: اقوی جواز کوچ کردن بلکه استحباب آن استکمی قبل از طلوع آفتاب بهنحوی که قبل از طلوع آفتاب از وادی «محسّر» تجاوز نکند و اگر تجاوز کرد گناهکار