فصل چهارم: اعمال منی > رمی جمره عقبه: مسئله 590
مسئله 590: مستحب است بلکه موافق احتیاط است که اگر بشود مریض را حمل کنند و ببرند نزد جمره و در حضور او سنگ بیندازند .
مسئله 590: مستحب است بلکه موافق احتیاط است که اگر بشود مریض را حمل کنند و ببرند نزد جمره و در حضور او سنگ بیندازند .
مسئله 591: اگر مریض خوب شد و بیهوش بههوش آمد بعد از آن که نایب سنگها را انداخت لازم نیست خودش اعاده کند، و اگر در بین سنگ انداختن خوب
مسئله 592: کسانی که عذر دارند از این که روز رمی کنند میتوانند شب عمل کنند، هر وقت شب که باشد.
در رمی جمرات چند چیز مستحب است: 1 – با طهارت بودن در حال رمی. 2 – هنگامی که سنگها را در دست گرفته وآماده رمی است این دعا را
مسئله 578: اگر شک کند به سنگی که میخواهد بیندازد (حصییعنی ریگ گفته میشود باید به آن اکتفاء نکند.
مسئله 579: اگر شک کند در عدد انداختن در وقتی که مشغول عمل است باید چندان بیندازد تا علم به عدد پیدا کند، و هم چنین اگر شک کند که
مسئله 580: اگر سنگی را که انداخت به جمره نرسید باید دو مرتبه بیندازد اگر چه در وقت رمی گمانش آن بود که رسیده است ، پس اگر پهلوی جمره
مسئله 581: اگر چند سنگ را با هم بیندازد مانع ندارد لکن یکیحساب میشود، چه یکی از آنها به محل بخورد یا همه.
مسئله 582: جائز است سواره و پیاده سنگ بیندازد.
مسئله 583: باید سنگ را با دست بیندازد، اگر با پا یا دهان بیندازد کافی نیست و اکتفا کردن با فلاخن، خلاف احتیاط است.
مسئله 584: اگر بعد از آن که سنگ را انداخت و از محل منصرف شد شک کند در عدد سنگها، در صورتی که شک او بعد از صدق عرفی فراغ
مسئله 585: اگر بعد از ذبح یا سر تراشیدن شک کند در انداختن سنگ یا در عدد آن اعتناء نکند.