رمی جمره عقبه

مسئله ۵۹۰: مستحب است بلکه موافق احتیاط است که اگر بشود مریض را حمل کنند و ببرند نزد جمره و در حضور او سنگ بیندازند .

مسئله ۵۹۱: اگر مریض خوب شد و بی‌هوش به‌هوش آمد بعد از آن که نایب سنگها را انداخت لازم نیست خودش اعاده کند، و اگر در بین سنگ انداختن خوب

مسئله ۵۹۲: کسانی که عذر دارند از این که روز رمی کنند می‌توانند شب عمل کنند، هر وقت شب که باشد.

در رمی جمرات چند چیز مستحب است: ۱ – با طهارت بودن در حال رمی. ۲ – هنگامی که سنگها را در دست گرفته وآماده رمی است این دعا را

مسئله ۵۷۳: شرط است که مباح باشد پس با سنگ غصبی یا آن چه که دیگری برای خودش حیازت کرده کافی نیست.

مسئله ۵۸۸: در انداختن سنگها شرط نیست طهارت از حدث یا خبث و در خود سنگها نیز طهارت شرط نیست.

مسئله ۵۷۴: وقت انداختن سنگ از طلوع آفتاب روز عید است تا غروب آن و اگر فراموش کرد تا روز سیزدهم می‌تواند به نیت قضا به جا آورد، و اگر

مسئله ۵۸۹: از بچه‌ها و بیمارانی که امید ندارند تا غروب بهبودی حاصل کنند و کسانی‌که نمی‌تواند به واسطه‌ی عذری – مثل اغماء – خودشان رمی کنند، کسی دیگر نیابت

مسئله ۵۷۵: واجب است در انداختن سنگها چند امر:

اول – نیت، با قصد خالص بدون ریاء و نمایش دادن عمل به غیر که موجب بطلان می‌شود. دوم – آن که آنها را بیندازد، پس اگر برود نزدیک و

مسئله ۵۷۶: اگر شک کند که سنگ را دیگری استعمال کرده یا نه جائز است به آن بیندازد.

مسئله ۵۷۷: اگر سنگی را که در حرم است احتمال بدهد از خارج آورده‌اند اعتناء نکند.