فصل سوم: وقوف به مشعر الحرام

مسئله ۵۶۱: اقوی جواز کوچ کردن بلکه استحباب آن استکمی قبل از طلوع آفتاب به‌نحوی که قبل از طلوع آفتاب از وادی «محسّر» تجاوز نکند و اگر تجاوز کرد گناهکار

مسئله ۵۶۲: واجب است از طلوع فجر تا کمی قبل از طلوع آفتاب (به‌طوری که در مسأله پیش گفته شد) در مشعر بمانند، لکن تمام آن رکن نیست بلکه رکن

مسئله ۵۶۳: جائز است برای کسانی‌که عذری دارند قدری که شب در مشعر توقف کردند کوچ کنند به منی مثل زنها وبچه‌ها و بیماران و پیر مردان و اشخاص ضعیف

مسئله ۵۶۴: کسی که شب یا بعض آن‌را در مشعر بوده است اگر قبل از طلوع فجر عمدا وبدون عذر از مشعر بیرون رود وتا طلوع آفتاب برنگردد در صورتی

مسئله ۵۶۵: کسی که درک نکند وقوف بین الطلوعین را یا وقوف شب را در صورتی که صاحب عذر باشد اگر مقداری از طلوع آفتاب تا ظهر در مشعر توقف

مسئله ۵۶۶: از آنچه گذشت معلوم شد که برای وقوف به مشعر سه وقت است: اول – شب عید برای کسانی که عذری دارند. دوم – بین طلوع فجر و

مسئله ۵۶۷: چون معلوم شد که وقوف به عرفات ومشعر اختیاری واضطراری دارند و از برای وقوف به مشعر دو قسم اضطراری است، پس به ملاحظه ادراک هر دو موقف

اول – آن که مکلف، درک هر دو موقف کند در وقت اختیاری، یعنی از ظهر روز عرفه، عرفات را و بین الطلوعین صبح دهم، مشعر را درک کند. پس

مسئله ۵۶۹: احتیاط مستحب آن است که این شخص که حج او باطل شد و باید عمره به جا آورد نیت عدول به عمره‌ی مفرده بکند. سوم – آن که

بدان که مستحب است با تن و دلی آرام از عرفات بسوی مشعر الحرام متوجه شده و استغفار نماید، و همین که از طرف دست راست به تل سرخ رسید

مسئله ۵۵۸: بعد از آن که از وقوف به عرفات در مغرب شب دهم فراغت حاصل شد، باید کوچ کند به مشعر الحرام که محل معروفی است وحدود معینی دارد.

مسئله ۵۵۹: احتیاط واجب آن است که شب دهم را تا طلوع فجر در مشعر الحرام به‌سر ببرد ونیت کند اطاعت خدا را در این به‌سر بردن شب.