واجبات وقوف به عرفات

مسئله ۵۵۷: اگر کسی به واسطه‌ی فراموشی یا غفلت یا عذردیگر ترک کند وقوف به عرفات را در روز نهم که وقت اختیاری است و در شب دهم که وقت

مسئله ۵۵۳: اگر سهوا کوچ کرد و بیرون رفت پس اگر یادش آمد باید مراجعت کند، و اگر مراجعت نکرد گناهکار است، و بنابر احتیاط کفاره دارد و اگر یادش

مسئله ۵۵۴: اگر کسی از روی ندانستن مسأله، آنچه ذکر شد بکند حکم او حکم کسی است که سهوا کرده است.

مسئله ۵۵۵: اگر کسی به واسطه‌ی عذری مثل فراموشی وتنگی وقت ومثل آن، از ظهر نهم تا غروب شرعی در عرفات نباشد وهیچ جزئی از زمان را درک نکند کافی

مسئله ۵۵۶: اگر کسی که به واسطه‌ی عذر، روز نهم را وقوف نکرده وشب دهم را عمدا و بی‌عذر در عرفات وقوف نکند ظاهراً حج او باطل می‌شود اگر چه

مسئله ۵۴۳: واجب است وقوف به عرفات – که محلی است معروف و محدود است بحدود معروفه – بقصد قربت و خالص مثل سایر عبادات.

مسئله ۵۴۴: مراد از وقوف ، بودن در آن مکان است چه سواره و چه پیاده یا نشسته یا خوابیده یا در حال راه رفتن، به هر حال که باشد

مسئله ۵۴۵: اگر در تمام وقت بیهوش باشد یا خواب بدون آنکه قبلاً قصد وقوف کرده باشد، وقوف او باطل است.

مسئله ۵۴۶: به احتیاط واجب لازم است در عرفات باشد از بعد از زوال روز نهم تا غروب شرعی که وقت نماز مغرب است، پس جائز نیست تأخیر بیندازد و

مسئله ۵۴۷: تأخیر انداختن از اول ظهر اگر کم باشد مثلاً به مقدار نماز ظهر و عصر که جمع بین آنها کند، معلوم نیست حرام باشد، ولی احتیاط آن است

مسئله ۵۴۸: بودن در مجموع بعد از ظهر تا مغرب گرچه واجب است چنانچه گذشت لکن تمام آن رکن نیست که حج به ترک آن باطل شود، پس اگر مقدار

مسئله ۵۴۹: آنچه در وقوف رکن است مسمای وقوف است به این معنی که به قدری بماند که عرفا بگویند در عرفات توقف کرده است.