فصل دوم: وقوف به عرفات > واجبات وقوف به عرفات: مسئله 553
مسئله 553: اگر سهوا کوچ کرد و بیرون رفت پس اگر یادش آمد باید مراجعت کند، و اگر مراجعت نکرد گناهکار است، و بنابر احتیاط کفاره دارد و اگر یادش
مسئله 553: اگر سهوا کوچ کرد و بیرون رفت پس اگر یادش آمد باید مراجعت کند، و اگر مراجعت نکرد گناهکار است، و بنابر احتیاط کفاره دارد و اگر یادش
مسئله 554: اگر کسی از روی ندانستن مسأله، آنچه ذکر شد بکند حکم او حکم کسی است که سهوا کرده است.
مسئله 555: اگر کسی به واسطهی عذری مثل فراموشی وتنگی وقت ومثل آن، از ظهر نهم تا غروب شرعی در عرفات نباشد وهیچ جزئی از زمان را درک نکند کافی
مسئله 556: اگر کسی که به واسطهی عذر، روز نهم را وقوف نکرده وشب دهم را عمدا و بیعذر در عرفات وقوف نکند ظاهراً حج او باطل میشود اگر چه
مسئله 557: اگر کسی به واسطهی فراموشی یا غفلت یا عذردیگر ترک کند وقوف به عرفات را در روز نهم که وقت اختیاری است و در شب دهم که وقت
مسئله 551: اگر کسی عمدا پیش از غروب شرعی از عرفات کوچ کند و از حدود عرفات بیرون رود و پس از آن نادم شود و برگردد و تا غروب
مسئله 552: اگر در فرض سابق مراجعت نکرد کفاره آن یک شتر است که باید در راه خدا قربانی کند هرجا بخواهد، و احتیاط مستحب آن است که در مکه
مسئله 543: واجب است وقوف به عرفات – که محلی است معروف و محدود است بحدود معروفه – بقصد قربت و خالص مثل سایر عبادات.
مسئله 544: مراد از وقوف ، بودن در آن مکان است چه سواره و چه پیاده یا نشسته یا خوابیده یا در حال راه رفتن، به هر حال که باشد
مسئله 545: اگر در تمام وقت بیهوش باشد یا خواب بدون آنکه قبلاً قصد وقوف کرده باشد، وقوف او باطل است.
مسئله 546: به احتیاط واجب لازم است در عرفات باشد از بعد از زوال روز نهم تا غروب شرعی که وقت نماز مغرب است، پس جائز نیست تأخیر بیندازد و
مسئله 547: تأخیر انداختن از اول ظهر اگر کم باشد مثلاً به مقدار نماز ظهر و عصر که جمع بین آنها کند، معلوم نیست حرام باشد، ولی احتیاط آن است