بخش اوّل: کلّیات

مسئله 31: اگر رفتن حج موجب ترک واجب یا فعل حرامی می‌شود باید ملاحظه اهمیت حج یا حرام و واجب را کرد، اگر حج اهمیتش بیشتر است باید برود، والا

مسئله 32: اگر با اعتقاد به این که مستطیع نیست، قصد حج استحبابی کند و بعد معلوم شود که مستطیع بوده در صورتی که حج او به قصد قربت بوده

مسئله 33: اگر شخص، زاد و راحله ندارد ولی به او گفته شد که حج به جا آور و نفقه تو و عائله‌ات بر عهده‌ی من، با اطمینان به وفاء

مسئله 34: اگر مالی که برای حج کفایت می‌کند را به او ببخشند برای این که حج به جا آورد، باید قبول کند و حج به جا آورد مگر آنکه

مسئله 35: باذل می‌تواند از بذلش بر گردد، ولی اگر در بین راه باشد باید نفقه‌ی برگشتن او را بدهد، و اگر بعد از احرام رجوع کند باید نفقه‌ی اتمام

مسئله 36: پول قربانی در حج بذلی بر عهده‌ی باذل است ولی کفارات بر عهده‌ی او نیست و اگر پول قربانی را بذل نکند حج واجب نمی‌شود مگر در صورتی

مسئله 21: کسی که مخارج حج را دارد و بدهی نیز دارد، چنانچه بدهی او مدت دار باشد ومطمئن است که در وقت ادای بدهی، تمکن از اداء آن را

مسئله 37: کسی که در راه حج برای خدمت اجیر شود به اجرتی که با آن مستطیع می‌شود، حج بر او واجب می‌شود هر چند اجاره بر او واجب نبوده

مسئله 22: کسی که خمس یا زکات بدهکار است در صورتی مستطیع می‌شود که علاوه بر آنها مخارج حج را داشته باشد. ولی در هر حال تصرف در اموالی که

مسئله 38: کسی که برای نیابت از دیگری اجیر شد و با اجرت آن مستطیع گشت در صورتی که حج نیابی مقید به همان سال نباشد حج خود را مقدم

مسئله 23: کسی که از جهت مالی مستطیع است و از جهت صحت بدن یا باز بودن راه مستطیع نیست می‌تواند در مال تصرف کند وخود را از استطاعت مالی

مسئله 39: شرط است در استطاعت که مخارج عائله‌اش را تا برگشت از حج داشته باشد هر چند عائله واجب النفقه‌ی او نباشند.