احکام طهارت: مسئله 116
مسئله 116: عرق جنب از حرام نجس نیست، ولى احتیاط واجب آن است که با بدن یا لباسى که به آن آلوده شده نماز نخوانند.
رساله توضیح المسائل حضرت آیتالله العظمی حاج آقا مجتبی تهرانی (ره)
مسئله 116: عرق جنب از حرام نجس نیست، ولى احتیاط واجب آن است که با بدن یا لباسى که به آن آلوده شده نماز نخوانند.
مسئله 101: خونی که به واسطه کوبیده شدن زیر ناخن یا زیر پوست میمیرد، اگر طوری شود که دیگر به آن خون نگویند پاک است، واگر به آن خون بگویند
مسئله 117: اگر انسان در موقعى که نزدیکى با زن حرام است – مثلاً در روزه ماه رمضان – با زن خود نزدیکى کند، بنابر احتیاط واجب باید از عرق
مسئله 102: اگر انسان نداند که خون زیر پوست مرده یا گوشت به واسطه کوبیده شدن به آن حالت در آمده پاک است.
مسئله 118: اگر شخص جنب از حرام به واسطه تنگى وقت به جاى غسل تیمم نماید و بعد از تیمم و خواندن نماز عرق کند، بنابر احتیاط واجب باید از
مسئله 103: اگر موقع جوشیدن غذا ذرهای خون در آن بیفتد، تمام غذا و ظرف آن نجس میشود. و جوشیدن و حرارت و آتش پاک کننده نیست.
مسئله 119: اگر کسى از حرام جنب شود وبعد با حلال خود نزدیکى کند بنابر احتیاط واجب باید از عرق خود در نماز اجتناب کند، ولى اگر اول با حلال
مسئله 104: زردابهای که در حال بهبودی زخم در اطراف آن پیدا میشود، اگر معلوم نباشد که با خون مخلوط است پاک میباشد.
مسئله 120: عرق شتر نجاستخوار نجس است، ولی اگر حیوانات دیگر نجاستخوار شوند از عرق آنجا اجتناب لازم نیست.
مسئله 105: سگ و خوکی که در خشکی زندگی میکنند، حتی مو و استخوان و پنجه و ناخن و رطوبتهای آنها نجس است، ولی سگ و خوک دریایی پاک است.
مسئله 106: کافر، یعنی کسی که منکر خدا است، یا برای خدا شریک قرار میدهد، یا پیامبری حضرت خاتم الانبیاء محمد بن عبداللّه صلیاللهعلیهوآلهوسلم را قبول ندارد، نجس است و