فصل ششم: سعی

مسئله 510: کسی که بعد از ظهر، طواف و نماز را به جا می‌آورد و سعی را شب انجام می‌دهد اگر بدون تأخیر عرفی، سعی در شب واقع شود مانع

مسئله 495: جائز نیست تأخیر انداختن تا فردا بدون عذر از قبیل مرض.

مسئله 511: سعی در طبقه فوقانی اگر محرز نیست که بین صفاو مروه است، جایز نیست.

مسئله 496: سعی از عبادات است و باید آن‌را با نیت خالص برای فرمان خدای تعالی بیاورد.

مستحب است بعد از فراغ از نماز طواف و پیش از سعی به نزد چاه زمزم رفته یک یا دو دلو آب بکشد و آن‌را بیاشامد و به سر و

مسئله 497: سعی مثل طواف رکن است و حکم ترک آن از روی عمد یا سهو چنان است که در طواف گذشت.

مسئله 482: واجب است سعی بین صفا ومروه هفت مرتبه باشد که به هر مرتبه شوط گویند، به این معنی که از صفا به مروه رفتن یک شوط است و

مسئله 483: واجب است اول از صفا شروع کند و باید در دور هفتم به مروه ختم شود، و اگر از مروه شروع کند هر وقت فهمید باید اعاده کند،

مسئله 484: احتیاط آن است که ابتداء کند از جزء اول صفا و ازآنجا شروع به سعی کند، و در صورتی که روی کوه برود و همان طور بنحو متعارف

مسئله 485: در سعی ما بین صفا و مروه جائز است سواره وبر روی محمل، چه در حال اختیار و چه با عذر لکن راه رفتن افضل است.

مسئله 486: طهارت از حدث وخبث و ستر عورت در سعی معتبر نیست گر چه احوط مراعات طهارت از حدث است.

مسئله 487: واجب است سعی را بعد از وطواف و نماز آن به جا آورد، و اگر عمدا پیش از آنها به جا آورد باید بعد از طواف و نماز