فصل چهارم: اعمال منی > رمی جمره عقبه: مسئله 582
مسئله 582: جائز است سواره و پیاده سنگ بیندازد.
مسئله 582: جائز است سواره و پیاده سنگ بیندازد.
مسئله 583: باید سنگ را با دست بیندازد، اگر با پا یا دهان بیندازد کافی نیست و اکتفا کردن با فلاخن، خلاف احتیاط است.
مسئله 584: اگر بعد از آن که سنگ را انداخت و از محل منصرف شد شک کند در عدد سنگها، در صورتی که شک او بعد از صدق عرفی فراغ
مسئله 585: اگر بعد از ذبح یا سر تراشیدن شک کند در انداختن سنگ یا در عدد آن اعتناء نکند.
مسئله 571: شرط است که سنگها از حرم باشد، وسنگ خارج حرم کافی نیست، و در حرم از هر موضعی که مباح باشد میتواندبردارد مگر مسجد الحرام او مسجد خیف
مسئله 586: اگر بعد از فارغ شدن شک کند در این که درست انداخته یا نه، بنابر صحت بگذارد، بلی اگر در رسیدن سنگ آخری به محل شک کند در
مسئله 572: شرط است که سنگها بکر باشند، یعنی آنها را کسی دیگری به وجه صحیح نینداخته باشد اگر چه در سالهای قبل.
مسئله 587: ظن به رسیدن سنگ و عدد آن اعتبار ندارد.
مسئله 573: شرط است که مباح باشد پس با سنگ غصبی یا آن چه که دیگری برای خودش حیازت کرده کافی نیست.
مسئله 588: در انداختن سنگها شرط نیست طهارت از حدث یا خبث و در خود سنگها نیز طهارت شرط نیست.
مسئله 574: وقت انداختن سنگ از طلوع آفتاب روز عید است تا غروب آن و اگر فراموش کرد تا روز سیزدهم میتواند به نیت قضا به جا آورد، و اگر
مسئله 589: از بچهها و بیمارانی که امید ندارند تا غروب بهبودی حاصل کنند و کسانیکه نمیتواند به واسطهی عذری – مثل اغماء – خودشان رمی کنند، کسی دیگر نیابت