فصل ششم: سعی > واجبات سعی: مسئله 496
مسئله 496: سعی از عبادات است و باید آنرا با نیت خالص برای فرمان خدای تعالی بیاورد.
مسئله 496: سعی از عبادات است و باید آنرا با نیت خالص برای فرمان خدای تعالی بیاورد.
مستحب است بعد از فراغ از نماز طواف و پیش از سعی به نزد چاه زمزم رفته یک یا دو دلو آب بکشد و آنرا بیاشامد و به سر و
مسئله 497: سعی مثل طواف رکن است و حکم ترک آن از روی عمد یا سهو چنان است که در طواف گذشت.
مسئله 498: زیاد کردن در سعی بر هفت مرتبه از روی عمد موجب باطل شدن آن است بهتفصیلی که در طواف گذشت.
مسئله 499: اگر از روی فراموشی زیاد کند بر سعی چه کمتر از یک مرتبه یا بیشتر سعی او صحیح است، و بهتر آن است که زائد را رها کند،
مسئله 500: اگر سعی را کم کند سهوا واجب است آنرا اتمام کند هر وقت یادش بیاید، و اگر به وطن خود مراجعت کرده و برای او مشقت ندارد باید
مسئله 485: در سعی ما بین صفا و مروه جائز است سواره وبر روی محمل، چه در حال اختیار و چه با عذر لکن راه رفتن افضل است.
مسئله 486: طهارت از حدث وخبث و ستر عورت در سعی معتبر نیست گر چه احوط مراعات طهارت از حدث است.
مسئله 487: واجب است سعی را بعد از وطواف و نماز آن به جا آورد، و اگر عمدا پیش از آنها به جا آورد باید بعد از طواف و نماز
مسئله 488: اگر از روی فراموشی مقدم بدارد سعی را بر طواف اقوی آن است که آنرا اعاده کند و هم چنین است اگر از روی ندانستن مسأله مقدم بدارد.
مسئله 489: واجب است رفتن وبرگشتن از راه متعارف باشد، پس اگر از راه غیر متعارف به صفا برود یا به مروه سعیش باطل است.
مسئله 490: اگر بین صفا ومروه را دو طبقه یا چند طبقه کنند وتمام طبقات بین دو کوه باشد از هر طبقه جائز است سعی کند اگر چه احوط سعی