محرّمات

مسئله 243: احتیاط مستحب آن است که آن‌را از محلی به محل دیگر از بدن نقل ندهند اگر مکان اول محفوظ تر باشد.

مسئله 228: اگر مرد محتاج شود به پوشیدن چیزی که روی پا را می‌گیرد احتیاط واجب آن است که روی آن‌را و نیز پشت آن‌را شکاف دهد.

مسئله 244: بعید نیست که در کشتن یا انتقال دادن کفاره نباشد، لکن بنابر احتیاط واجب یک کف از طعام صدقه بدهد.

مسئله 229: پوشیدن آنچه روی پا را می‌گیرد بنابر احتیاط واجب یک گوسفند کفاره دارد.

سیزدهم – انگشتر به‌دست کردن به جهت زینت و اگر برای استحباب باشد مانع ندارد. مسئله 245: اگر انگشتر به دست کند نه برای زینت و نه برای استحباب مثل

دهم – فسوق مسئله 230: فسوق اختصاص به دروغ گفتن ندارد و مراد در این‌جا کذب حرام است و کذب در موارد استثنا مشمول عنوان فسوق نیست، بلکه فحش دادن

یازدهم – جدال است و آن گفتن «لا وَاللّه» و «بَلی وَاللّه» است. مسئله 231: آن که گفتن کلمه «لا» و کلمه «بلی» و در سایر لغات مرادف آن مثل

مسئله 232: قسم اگر به لفظ «اللّه» باشد یا مرادف آن مثل «خدا» در زبان فارسی جدال است، و اما قسم به‌غیر خدا به هر کس باشد ملحق به‌جدال نیست.

مسئله 233: احتیاط واجب الحاق اسماء و صفات مختصه است به لفظ جلاله، پس اگر کسی مثلاً قسم بخورد به خالق و سموات و ارض، جدال محسوب می‌شود به احتیاط

مسئله 234: در مقام ضرورت برای اثبات حقی یا ابطال باطلی جایز است قسم بخورد به جلاله و غیر آن ولی در این حال هم باید کفاره بدهد.

مسئله 235: اگر در جدال راستگو باشد در کمتر از سه مرتبه چیزی بر او نیست مگر استغفار، و در سه مرتبه کفاره باید بدهد، و کفاره‌ی آن یک گوسفند

مسئله 236: اگر در جدال دروغگو باشد احتیاط واجب آن است که در یک مرتبه یک گوسفند کفاره بدهد، و در دو مرتبه یک گاو و در سه مرتبه یک