واجبات سعی

مسئله 505: اگر شک کند در عدد رفت وآمدها بعد از تقصیر اعتناء نکند، و اگر شک کند بعد از آن که از عمل فارغ شد ومنصرف شد چون بنا

مسئله 506: اگر بعد از فارغ شدن از سعی یا از هر دوری شک در درست آوردن آن کند اعتناء نکند و سعیش صحیح است، و همین طور اگر در

مسئله 507: اگر در مروه شک کند که هفت دفعه رفت و آمد کرده یا زیادتر مثل این که شک کند بین هفت و نه اعتناء نکند، و اگر قبل

مسئله 508: اگر طواف را در روزی به جا آورد و روز بعد شک کرد که سعی کرده است یا نه بعید نیست بنا گذاری بر آوردن، اگر عالم به

مسئله 509: کسی که می‌دانسته باید هفت مرتبه بین صفا و مروه سعی کند وبا همین نیت از صفا شروع کرده ولی رفت وبرگشت را یک مرتبه حساب کرده و

مسئله 494: جائز است تأخیر سعی از طواف و نماز آن برای رفع خستگی یا تخفیف گرمی هوا، و جائز است بدون عذر تأخیر بیندازد تا شب گرچه احتیاط در

مسئله 480: واجب است بعد از به جا آوردن نماز طواف سعی کند بین صفا ومروه که دو کوه معروفند.

مسئله 481: مراد از سعی آن است که از کوه صفا برود به مروه واز مروه برگردد به صفا.

مسئله 482: واجب است سعی بین صفا ومروه هفت مرتبه باشد که به هر مرتبه شوط گویند، به این معنی که از صفا به مروه رفتن یک شوط است و

مسئله 483: واجب است اول از صفا شروع کند و باید در دور هفتم به مروه ختم شود، و اگر از مروه شروع کند هر وقت فهمید باید اعاده کند،

مسئله 484: احتیاط آن است که ابتداء کند از جزء اول صفا و ازآنجا شروع به سعی کند، و در صورتی که روی کوه برود و همان طور بنحو متعارف

مسئله 485: در سعی ما بین صفا و مروه جائز است سواره وبر روی محمل، چه در حال اختیار و چه با عذر لکن راه رفتن افضل است.