حضرت آیت الله العظمی حاج آقا مجتبی تهرانی

مسئله 740: اگر شخص مریض مأیوس باشد از خوب شدن یا شخص معذور مأیوس باشد از رفع عذر، واجب است که نایب بگیرد ، و اگر مأیوس نیست می‌تواند نایب […]

مسئله 725: اگر کسی عذری داشته باشد از این که روز به جا آورد مثل شبان و مریض و علیل و کسی که ترس داشته باشد از چیزی مثل تزاحم

مسئله 741: اگر دیگران مأیوس باشند از رفع عذر معذور، لازم نیست از او اذن بگیرند اگر چه احوط است، و این احتیاط نباید ترک شود و اگر نتواند اذن

مسئله 726: واجب است ترتیب در سنگ انداختن به این که اول به جمره اولی و بعد از آن به جمره وسطی و بعد از آن به جمره عقبه سنگ

مسئله 742: اگر بعد از گذشتن روزی که واجب بوده در آن رمی کند شک کند که به جا آورده یا نه اعتناء نکند.

مسئله 727: اگر به ترتیبی که گفته شد به جا نیاورد باید دو باره آنچه که بر خلاف ترتیب کرده به جا آورد به‌طوری که ترتیب حاصل شود، مثلاً اگر

مسئله 743: اگر بعد از انداختن شک کند که کیفیت آن صحیحبوده یا نه اعتناء نکند.

مسئله 728: در حکمی که در مسأله‌ی هفتم ذکر شد فرق نیست میان آن که از روی علم و عمد خلاف ترتیب کند یا از روی سهو ونسیان یا از

مسئله 729: اگر کسی چهار سنگ به جمره اولی بیندازد و آن‌را رها کند ومشغول جمره بعدی بشود کافی است، و لازم نیست تمام هفت سنگ مقدم باشد پس می‌تواند

مسئله 730: اگر کسی فراموش کند در یکی از روزها رمی کند واجب است روز بعد آن‌را قضا کند، و اگر دو روز را فراموش کرد باید در روز بعد

مسئله 731: واجب است قضا را مقدم بدارد بر اداء پس در روز یازدهم اگر بخواهد قضای روز عید را به جا بیاورد اول قضای عید را به جا آورد

مسئله 732: چنانچه قضاء رمی جمرات سه گانه واجب است قضاء رمی بعض از آنها هم اگر ترک شده باشد واجب است، پس اگر در روز یازدهم جمره اولی را