اعمال در قیامت

اعمالی که در موقعیت‌های خاص اثرگذاری دارد در نشأ دنیا و برزخ و قیامت؛ نظر به گذشته و حال و آینده؛ بروز و ظهور رحمت واسعه حق

راجع به بعد نفسانی؛ اثر رذایل و فضایل اخلاقی در حشر، در قیامت؛ بعضی از آنهامانند سوء خلق و حسن خلق، تکبر، تواضع، نمّامی، رضا، ایمان، تقوا، تسلیم

فزع اکبر در خطبه 195نهج البلاغه؛ یک دسته از انسانها در قیامت فزع دارند و دسته دیگر فزع ندارند؛ کدام عمل موجب قرب انسان می شود؟

نقش اعمال اجتماعی و دستگیری ها و مشکل گشایی‌های مادی و معنوی در قیامت؛ جهار تذکر در این باب

گرفتاری و سرور کسانی که در مسایل دنیایی قرار گرفته اند با کسانی که در مسایل روح قرار گرفته اند، قابل مقایسه نیست؛ ناراحتی ها و شادمانی ها محصول کارکرد ابعاد مختلف وجوی انسان است

یک سنخ از معاصی موجب اضطرابها و صالحات و حسنات موجب سرور و شادمانی در قیامت می شوند

در قیامت انسانها و حالت دارند: 1-شداید و احوال و اضطرابها 2-سرور و شادمانی و مسرت؛ حالت دیگری به نام ایمنی وجود دارد

گرفتاری در قیامت به دلیل ضربه زدن جانی و مالی که جنبه فردی و عمومی و یا جلوگیری از خیر به دیگران است

قصاص دنیا با قیامت قابل مقایسه نیست؛ گناهان سه دسته هستند: 1-مورد آمرزش قرار می گیرند 2-مورد آمرزش قرار نمی گیرند 3-صاحب آن دارای خوف و امید باشد

حشر به معنای جمع و نشر به معنای پخش در قیامت؛ در قیامت انسان هم شاهد است و هم مشهود نسبت به خود و دیگران؛ اعمال، سازنده صورت انسان ها در قیامت هستند