ذلت

مروری بر مباحث گذشته گفتیم که عزّت دارای درجات، شدّت و ضعف است که این درجات هم زمینه‌هایی دارد که همۀ آن زمینه‌ها را، چه از نظر درونی چه از […]

تفاوت «ذلیل شدن» و «پذیرش ذلّت» در جلسۀ گذشته به چند موضوع اشاره کردم که توضیح آن‌ها به این جلسه موکول شد. یک مطلب این بود که عرض کردم مؤمن،

عزّت الهی و شیطانی قبلاً عزّت را به حقیقی یا باطنی و عزّت ظاهری، تقسیم کردیم و گفتیم که یک سنخ عزّت، توهّمی و تخیّلی است؛ یعنی شخص خیال می‌کند

در این جلسه می‌خواهم به مسئلۀ مهمّی اشاره کنم که نیاز به مرور چند نکته و مقدّمه دارد. نیاز فطری انسان به بی‌نیازی مقدّمۀ اوّل، این است که انسان همان‌طور

در جلسۀ گذشته گفتیم که از روایت پیغمبر‌اکرم (صلّ‌الله علیه و آله و سلّم) که می‌فرماید: «مَنْ أَذَلَّ نَفْسَهُ فِی طَاعَهِ اللهِ فَهُوَ أَعَزُّ مِمَّنْ تَعَزَّزَ بِمَعْصِیَهِ اللهِ»[1]، یک مطلب مهمّ

مروری بر مباحث گذشته بحث ما راجع‌به این بود که انسان اگر بخواهد عزیز باشد، باید عزّت را خداوند به او عنایت کند. این موهبت الهی هم بی‌حساب نیست و

مروری بر مباحث گذشته در جلسات گذشته گفتیم که به‌حسب آیات و آنچه در معارف اسلامی وارد شده، عزّت، یک امر موهبتی الهی است و در ارتباط با قلب‌ها است.

مروری بر مباحث گذشته بحث ما راجع‌به قیام و حرکت امام‌حسین (سلام‌الله علیه) بود و گفتیم عزّت و حکومت واقعی، استیلای بر قلوب است و این عزّت حقیقیّه هم اعطایی

مروری بر مباحث گذشته بحث ما راجع‌به قیام امام‌حسین (سلام‌الله علیه) و حرکت حضرت بود که عرض کردم: آنچه در این میان، هم در گفتار و هم کردار حضرت خیلی

بحث ما راجع‌به قیام امام‌حسین (سلام‌الله علیه) بود که من با استفاده از آیات، عزّت را تا حدّی معنا کردم و گفتم: عزّت ذاتی، از آنِ خداوند است؛ منحصر به

دروس عملیِ امام‌حسین (سلام‌الله علیه) برای بشریّت بحث ما راجع‌به قیام امام‌حسین (سلام‌الله علیه) و ابعاد گوناگون این حرکت بود که گفتیم: این حرکت، درس‌های متعدّدی در ربط با ابعاد

أعُوذُ بِاللهِ مِنَ الشَّیْطَانِ الرَّجِیمِ، بِسْمِ اللهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ؛ وَ الْحَمْدُ للهِ رَبِّ الْعَالَمِینَ وَ صَلَّی اللهُ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ الطَّیِّبِینَ الطَّاهِرِینَ وَ لَعْنَهُ اللهِ عَلَی أعْدَائِهِمْ أجْمَعِینَ. ﴿مَنْ کاٰنَ یُرٖیدُ الْعِزَّهَ فَلِلّٰهِ الْعِزَّهُ