تربیت فرزند

آنچه باید قبل از خواندن این کتاب بدانیم:

وسایل ارتباطی گسترده، خطرهای فراوان روابط اجتماعی، تاثیر محیط آموزشی، فرقه‌ها و مکتب‌های منحرف، دوست‌یابی آسان و بسیاری موارد دیگر، دغدغه‌های والدین برای تربیت فرزندان است. به این دغدغه ها با نگاه‌های مختلفی پاسخ داده شده است. اما شاید این اولین بار باشد که با رویکرد تربیتی و عملی از زاویۀ آیات و روایات پاسخ‌های کاربردی را از لسان یک معلم و مربّی اخلاق و مرجع تقلید می‌شنویم.

برای خانواده‌ها بسیار حیاتی و لازم است که وظایف خود نسبت‌به فرزندان را بدانند و به آنها عمل کنند. بی‌شک عمل به این دستورات، هم راه سعادت فرزندان را فراهم می‌آورد و هم پاسخ الهی به دغدغه‌های صحیح والدین می‌دهد.

سوالاتی که در این کتاب پاسخ خواهد یافت:

نقش والدین در تربیت فرزندان چیست؟

چگونه فرزندان را بر اساس تعالیم دینی تربیت کنیم؟

روش‌های تربیت فرزندان کدامند؟

آیا عصبانیت در تربیت فرزندان درست است؟

دوست و همنشنین چه تاثیری در تربیت فرزندان دارند؟

والدین نسبت‌به محیط آموزشی فرزندان چه وظیفه‌ای دارند؟

چه ملاک‌هایی برای انتخاب رفیق وجود دارد؟

آیا والدین نسبت‌به محیط شغلی فرزندان وظیفه‌ای دارند؟

نقش معصومین به عنوان الگوهای تربیت در رشد و تربیت انسان‌ها چیست؟

کلیدواژه‌ها:

غیرت / محبت / فطرت الهی / تربیت دینی / اسوه‌های تربیت / حیا / تلویح و تعریض / محیط خانوادگی / محیط آموزشی / محیط رفاقتی / محیط شغلی / جوزدگی / والدین / معلم / دوست / همکار

چند جمله از متن کتاب:

احتیاج به ادب در کسانی که دارای عقل هستند، مانند احتیاج بذر گیاهان به باران است که ا گر باران نبارد، هیچ بذری رشد نخواهد کرد. من تعبیر می‌کنم که تربیت نسبت به بذر الهی، نقش آبیاری را دارد؛ بنابراین هر کودکی که به دنیا می‌آید، در وجودش بذر الهی هست. نقش تربیت این است که این بذر را در بُعد عملی و نظری، بارور کند و به او قدرت تشخیص حق از باطل را عطا کند؛ در واقع افراد، طبق همان روش تربیت الهی، فرزند خویش را تربیت کنند.