یک کلام الهی را نقل کنم که اگر کلام الهی نبود، نمی‌توانستیم اولیای (علیهم السلام) خدا را شناسایی کنیم. این روایت را سال‌ها قبل دیدم که خداوند خطاب به پیغمبر اکرم (صل الله علیه و آله و سلم ) می‌فرماید: «لَولَاکَ لَمَا خَلَقْتُ الْاَفْلَاکَ»؛ اگر تو نبودی، افلاک را خلق نمی‌کردم، که ماسوای تو باشد. در ذیل این روایت نقل می‌کنند که: «لَولَا عَلَیٌ لَمَا خَلَقتُک»؛ اگر علی(علیه سلام )نبود، تو را هم خلق نمی‌کردم. باز در ذیل روایت دیگری نسبت به آن نقل شده است: «وَ لَولا فاطِمَه لَما خَلَقتُکُما»؛ اگر زهرا(سلام الله علیها)نبود، شما دو نفر را هم خلق نمی‌کردم. ببینید عظمت زهرا (سلام الله علیها) چقدر است.
ببینید در قرآن آمده است که وقتی زهرا (سلام الله علیها) را خداوند به پیغمبراکرم(صل الله علیه و آله و سلم )عنایت می‌کند، چگونه به این هدیه‌اش می‌بالد. در آیۀ قرآن می‌فرماید: «إِنَّا أَعْطَیناکَ الْکَوْثَرَ»؛ به تو کوثر را عطا کردیم. این کلمه الله بود که مختصری راجع‌به زهرا(سلام الله علیها)بیان شد، امّا رسول‌الله (صل الله علیه و آله و سلم ) هم چقدر راجع‌به زهرا(سلام الله علیها)جملات عجیبی به کار برده است. حضرت می‌فرماید: «فَاطِمَهُ بَضْعَهٌ مِنِّی…»؛ فاطمه(سلام الله علیها)، پارۀ تن من است. گاهی تعبیر به امّ‌ابیها می‌کند؛ یعنی فاطمه(سلام الله علیها)مادر من است، مادرِ پدرش است. آن‌قدر زهرا(سلام الله علیها)جلالت و عظمت دارد که آن حلقه‌ای که واسطۀ بین واجب و ممکن است؛ یعنی حقیقت پیغمبراکرم (صل الله علیه و آله و سلم )که به آن «وجود منبسط» می‌گوییم، در روایات دارد که می‌آمد دست زهرا (سلام الله علیها) را می‌بوسید. خیلی عظمت است، خیلی عظمت است. هرگاه حضرت به سفر می‌رفت، باید از خانۀ زهرا برود. وقتی از سفر بر می‌گشت، اوّل باید بیاید از این دختر دیدار کند.
