ماه مبارک شعبان است که در آن وارد شدیم. اهل معرفت راجع به این ماه تعبیری دارند و می‌گویند: ماه شعبان منزلی از منازل عمر سالک الی الله است. یعنی یک مقطع از مقاطع عمر سالک الی الله در ربط با زمان عبارت از ماه مبارک شعبان است. فرصتی برای او نسبت به سلوکش است. بحثی است که من فقط اشاره کردم.
در روایات راجع به این ماه بسیار داریم که سفارشاتی شده است و جلالت قدر و عظمتش تا جایی است که پیغمبراکرم‌صلی‌الله‌علیه‌و‌آله می‌فرماید: «إِنَّ شَعْبَانَ شَهْرِی فَرَحِمَ اللَّهُ مَنْ أَعَانَنِی عَلَى شَهْرِی»[*]؛ ماه شعبان ماه من است. رحمت خدا بر کسی باد که مرا نسبت به این ماه کمک کند . یک وقت در گذشته گفتم که چطور ما پیغمبرصلی‌الله‌علیه‌و‌آله را نسبت‌به این ماه کمک کنیم. نمی‌خواهم وارد این بحث بشوم چون بحث دیگری دارم. بحث متناسب با همین فرمایش پیغمبراکرم‌صلی‌الله‌علیه‌و‌آله است که اعمالی را برای این ماه مبارک سفارش و تأکید می‌کنند و سرآمد آن‌ها عبارت از استغفار است. در این ماه هر روز هفتاد مرتبه «أَستَغفِرُ اللَّهَ وَ أَسئَلُهُ التَّوبَهَ» سفارش شده است. حتی در روایتی دارد که هفتاد بار استغفار در هر روز ماه مبارک شعبان معادل با هفتاد هزار بار استغفار در ماه‌های دیگر است. یک وقت راجع‌به این رقمهایی که وارد شده بحث کردم که این‌ها همه گویای بُرد آن عمل در این مقطع زمانی است.
چه بسا مسئله مربوط به این باشد که ماه مبارک شعبان، ماه امادگی برای ورود به ماه رمضان است. انسان خودش را در این ماه برای ورود به ماه مبارک رمضان آماده می‌کند و سرّش همین است. حالا من مثالی بزنم. همه می‌دانید که ماه مبارک رمضان ماه ضیافت الله است. ماهی است که خداوند بندگانش را مهمان کرده است. ورود به میهمانی خداست. ماه مهمانی است. ما به حسب ظاهر اگر بخواهیم خدمت یک شخصیتی بزرگی برویم که ما را دعوت کرده است تا از ما پذیرایی کند، چه می‌کنیم؟ خیلی روشن است. خودمان را تمیز می‌کنیم. حمام می‌رویم و لباس‌های خودمان را تمیز می‌کنیم. بین این محضر با محضرهای دیگر فرق می‌گذاریم. متناسب با آن معناست که این اعمال آمده و سرآمدش هم این دعا و ذکر است که عبارت از استغفار است. استغفار یک نوع شست‌و‌شوی درونی و ازالۀ کثافات ناشی از تخلّفهاست. لذا نسبت‌به این عمل سفارش اکید شده است.
