در روایات داریم که شب عید فطر کمتر از شب قدر نیست.
. در صحیفۀ سجادیه دعای چهل و ششم است: «یا مَنْ یرْحَمُ مَنْ لَا یرْحَمُهُ الْعِبَادُ»؛ که خطاب به خداوند است. اوّل دعا هم از همین جا شروع می‌شود. ای موجودی که رحم می‌کنی به کسی یا کسانی که بندگان به او رحم نمی‌کنند.
مهربانی بی‌دریغ الهی
چه بسا زور کلام و فرمایش امام‌زین العابدین (علیه السلام) این باشد که اگر کسی به انسان بد بکند، انسان حاضر نیست به او خوبی بکند. در روابطی که ما عباد داریم، غالبا این‌طور است. بندگان با هم رابطه دارند. اگر رابطۀ‌شان دوستانه نبوده و رابطه خوبی نباشد و بد کرده باشد، به طور غالب این‌طور است که حاضر نیست مهربانی بکند. چه بسا اشارۀ به این باشد که تو موجودی هستی که اگر با تو بد کردند، تو به آنها خوبی می‌کنی. «یَا مَنْ یرْحَمُ مَنْ لَا یَرْحَمُهُ الْعِبَادُ»؛ آدمی که زشت کار است و بندگان خدا حاضر نیستند به او مهربانی کنند، مطرود است. امّا هیچ‌گاه بنده‌ای از درگاه تو با همۀ زشت کاری‌ها مطرود نمی‌شود.
من از این جملات استفاده نمی‌کنم؛ چون عید فطر، روزی است که حتی بدکاران که حاجتمند به خدا باشند، اگر به خدا رو آورند و اصرار کنند، از درگاهش محروم نمی‌شوند. لذا می‌خواستم اشاره کنم که از روز و شب عید فطر، این‌طور استفاده می‌کنیم. این زمان مدخلیّت دارد و روی اجابت دعا تأثیر دارد. هنوز که هنوز است، فرصت از دست نرفته است. به حسب ظاهر امشب و فردا هم باز از زمان هایی است که در دعا مؤثّر است.
