فاطمۀ زهرا(س) مدّعی خون امام حسین(ع) در قیامت

احقاق حق حتی در مورد حقّ اولیا هم مطرح است، وامصیبت به کسانی که ظلم به اولیای خدا کردند. پیغمبر اکرم(صل الله علیه و آله و سلم) فرمودند:

 «إِذَا کَانَ‌ یَوْمُ‌ الْقِیَامَهِ جَاءَتْ‌ فَاطِمَهُ(سلام الله علیها) فِی‌ لُمَهٍ مِنْ‌ نِسَائِهَا»؛ روز قیامت، حضرت زهرا(سلام الله علیها) در حالتی که گرداگرد ایشان را عده‌ای از زن‌ها گرفته‌اند تشریف می‌آورند،

«لُمه» به معنای هم‌سفر است، در لغت هم‌سفری را لمه می‌گویند.

«فَیُقَالُ لَهَا ادْخُلِی الْجَنَّهَ فَتَقُولُ لَا أَدْخُلُ حَتَّى أَعْلَمَ مَا صُنِعَ بِوَلَدِی مِنْ بَعْدِی»؛ به حضرت زهرا(سلام الله علیها) خطاب می‌شود که وارد بهشت شوید. ایشان می‌فرمایند: وارد نمی‌شوم تا بدانم بعد از من با فرزندانم چه کردند؛

 ظرافت این است که حضرت زهرا(سلام الله علیها) را به عنوان طرف مدّعی مطرح می‌فرماید نه خود شخصی که مورد ظلم واقع شده است گویا حضرت زهرا(سلام الله علیها) یک سنخ ولایت دارد و صاحب دم است.

 «فَیُقَالُ لَهَا انْظُرِی فِی قَلْبِ الْقِیَامَهِ فَتَنْظُرُ إِلَى الْحُسَیْنِ(سلام الله علیه) قَائِماً لَیْسَ عَلَیْهِ رَأْسٌ»؛ به حضرت گفته می‌شود: به وسط قیامت نگاه کن،

 وقتی حضرت زهرا(سلام الله علیها) نگاه می‌کند، حسین(سلام الله علیه) را می‌بیند در حالی که ایستاده و سر در بدن ندارد.

 «فَتَصْرُخُ صَرْخَهً فَأَصْرُخُ لِصُرَاخِهَا وَ تَصْرُخُ الْمَلَائِکَهُ لِصُرَاخِنَا»؛[*] پس حضرت زهرا(سلام الله علیها) چنان ناله‌ای می‌کند که منِ پیغمبر(صل الله علیه و آله و سلم) از نالۀ او نالۀ می‌کنم و فرشته‌ها هم از ناله من ناله می‌کنند.

سپس می‌فرماید: در این هنگام غضب الهی ظاهر می‌شود و امر می‌شود به برپایی آتشی خاص برای قتلۀ امام حسین(سلام الله علیه).

بنابراین، ظلم و ظالم رها نمی‌شوند. همه چیز حتی کسانی که ظلم به اولیا هم کرده‌اند می‌آورند، و چه بسا از این روایات به‌دست می‌آید که چگونگی انجام ظلم را هم نشان می‌دهند تا نتوانند نسبت‌به ظلمشان انکار کنند. حضرت زهرا(سلام الله علیها) خواسته‌ است صحنۀ جنایت و صحنۀ ظلم را نسبت‌به فرزندش ببیند. من وقتی این روایت را دیدم، معنایی به ذهنم آمد: من فکر می‌کنم که خداوند در نشان دادن صحنه، تضعیف و ترقیق کرده است؛ زیرا پیامبر(صل الله علیه و آله و سلم) در روایت فرمود: امام حسین(سلام الله علیه) ایستاده است، در حالی که سر در بدن ندارد. حضرت زهرا(سلام الله علیها) با دیدن همین صحنه ناله‌اش بلند شد؛ لذا به ذهن من این است که اینجا ترقیق شده، و الّا اگر بنا بود بعضی صحنه‌های کربلا را در قیامت نشان بدهند، چه می‌شد؟! اهل محشر باید ناله بکنند. می‌دانید کدام صحنه؟ آن صحنه‌ای که امام حسین(سلام الله علیه)روی زمین افتاده و از هر سو بر بدن او ضربه وارد می‌شود. و دردناک‌تر از آن صحنه‌ای است که زن و بچه گرداگرد این بدن را گرفته‌اند، حضرت زینب؟عها؟ رو به سوی مدینه کرده است و می‌گوید! یا رسول الله(صل الله علیه و آله و سلم)! این حسین(سلام الله علیه) توست روی خاک‌ها.

«اللهم صلّ علی محمد و آل محمد»

فیسبوک
توئیتر
لینکداین
واتساپ
تلگرام
ایمیل
چاپ
از دستۀ بیشتر بخوانید
اشتراک
ایمیل برای
guest
0 نظر
بازخوردهای درون متنی
مشاهده همه دیدگاه‌ها
سبد خرید
0
نظری دارید؟ لطفاً آن را ثبت کنید.x