در روایتی پیغمبر اکرم(ص) می فرمایند: «مَا ذِئْبَانِ ضَارِیَانِ أُرْسِلَا فِی زَرِیبَهِ غَنَمٍ بِأَکْثَرَ فَسَاداً فِیهَا مِنْ حُبِّ الْمَالِ وَ الْجَاهِ فِی دِینِ الرَّجُلِ الْمُسْلِم»؛ آن دو گرگ درنده؛ «گرگ ضاری» به گرگی می گویند که سَبعی است و اعتیاد به صید و هلاکت دارد؛ یعنی آن حیوان درنده ای که اصلاً معتاد است به اینکه برود صید کند و به هلاکت برساند، هیچ دو گرگ خونخواری نیستند که در گلّۀ گوسفندان رها بشوند، که آن ها فسادشان بیشتر از حبّ جاه و مال در دین شخص مسلمان باشد؛ یعنی حبّ مال و حبّ جاه از آن دو گرگ که به گلّه می زنند – در بعضی از روایات «گلّۀ بدون چوپان» دارد – که چقدر ضرر می زند، نابود می کند و از بین می برد، بدتر هستند. این حبّ جاه و حبّ مال این گونه نسبت به دین شخص فساد ایجاد می کنند.