حبّ جاه

تادیب وهم – حب جاه، شهوت و ریاست – جلسه نهم

در مورد مأمون لعنه الله علیه می‌نویسند: به سمت روم رفته بود و لشکر وسیعی را همراه خودش برده بود. او بلادی را فتح کرد و در راه برگشتن از

انبیا وجیه، مشهور و رئیس بودند، ولی حبّ جاه، شهرت و ریاست نداشتند و طلب جاه، شهرت و ریاست نکردند. دلیلش این بود که آن ها در راه انجام وظیفۀ

در روایتی پیغمبر اکرم(ص) می فرمایند: «مَا ذِئْبَانِ ضَارِیَانِ أُرْسِلَا فِی زَرِیبَهِ غَنَمٍ بِأَکْثَرَ فَسَاداً فِیهَا مِنْ حُبِّ الْمَالِ وَ الْجَاهِ فِی دِینِ الرَّجُلِ الْمُسْلِم»؛ آن دو گرگ درنده؛ «گرگ

در وسائل «أَبِی بُرَیْدَهَ» از پیغمبر اکرم(ص) نقل می کند که حضرت فرمودند: «لَا یُؤَمَّرُ أَحَدٌ عَلَى عَشَرَهٍ فَمَا فَوْقَهُمْ إِلَّا جِی ءَ بِهِ یَوْمَ الْقِیَامَهِ مَغْلُولَهً یَدَاهُ»؛ هیچ کسی