در تاریخ آمده است که وقتی حضرت زهرا (سلام الله علیها) با آن خصوصیّاتی که من قبلاً نقل کردم به مسجد آمد، امیرالمؤمنین (علیه السلام) در خانه بود. یک صحنه این است که امام علی(علیه السلام) در خانه بود و حضرت زهرا (سلام الله علیها) در مسجد. امّا در یک صحنۀ دیگر امام علی (علیه السلام) در مسجد بود و حضرت زهرا (سلام الله علیها) در خانه. صحنه اوّل همان جایی بود که حضرت زهرا (سلام الله علیها) به مسجد آمد و آن خطبه را خواند و طبق وظیفهای که داشت با آنها احتجاج کرد تا جلوی ثُلمۀ در دین را بگیرد؛ وظیفهاش هم همین بود.
در تاریخ اینطور تعبیر میکنند که: «ثُمَّ انْکَفَأَتْ»؛ یعنی حضرت زهرا (سلام الله علیها) از مسجد برگشت، «وأَمِیرُ الْمُؤْمِنِینَ یتَوَقَّعُ رُجُوعَهَا إِلَیهِ»؛ و امام علی (علیه السلام) هم در انتظار بازگشت حضرتزهرا (سلام الله علیها) نشسته بود. «وَ یتَطَلَّعُ طُلُوعَهَا عَلَیه»؛ این جملات خیلی زیبا است؛ یعنی امام علی (علیه السلام) چشم به راه حضرتزهرا (سلام الله علیها) بود. «طلع» به اصطلاح ما یعنی «در انتظار بودن» و به قول ما «سر کشیدن». شاید امامعلی (علیه السلام) کنار در خانه ایستاده بود و سر میکشید ببیند حضرتزهرا (سلام الله علیها) کی برمیگردد؛ مثل کسی که دلواپس باشد. من این را قبلاً نگفتم ولی الآن میگویم که حضرت نسبت‌به حضرتزهرا (سلام الله علیها) احتمال خطر میداد؛ چون آنها دریده بودند و البتّه بعد هم همین کار را کردند! دارد که حضرت سر میکشید تا ببیند حضرتزهرا (سلام الله علیها) کی برمیگردد، دلواپس بود که نکند ضربهای به او بزنند.
مینویسند: وقتی حضرتزهرا (سلام الله علیها) آمد، امیرالمؤمنین (علیه السلام) آرام شد. وقتی حضرتزهرا (سلام الله علیها) وارد میشود و چشمش به امامعلی (علیه السلام) میافتد، جملات مفصّلی میگوید که من در اینجا به جملاتی از آن اشاره میکنم. ظاهراً هنگامیکه امامعلی (علیه السلام) حضرتزهرا (سلام الله علیها) را میبیند، خوشحال میشود و میآید در اتاق مینشیند. امیرالمؤمنین (علیه السلام) به شکلی نشسته بود که حضرتزهرا (سلام الله علیها) رو به ایشان کرد و فرمود: «اشْتَمَلْتَ شَمْلَهَ الْجَنِینِ وَ قَعَدْتَ حُجْرَهَ الظَّنِینِ»؛ مثل طفل در رحم مادر نشستی و زانو به بغل گرفتی؟ مثل آدمهای متّهم آمدی در گوشه خانه نشستی؟ این خطابهایی است که به امیرالمؤمنین (علیه السلام) میکند. من گفتم حضرتزهرا (سلام الله علیها) اینها را گفت برای اینکه در تاریخ بماند تا من و شما نگوییم چرا حضرتعلی (علیه السلام) قیام نکرد! من اینها را قبلاً گفتم و تکرار نمیکنم. بعد این جمله را دارد که به دو گونه هم نقل کردهاند: «افْتَرََسْتَ الذِّئَابُ»؛ در جنگها گرگها را میدریدی، «وَ افْتَرَشْتَ التُّرَاب»؛ حالا خاک نشین شدی؟
