بعداً این قیام برای همه روشن شد که اینها دین ندارند. حضرت سکینه(س) بعد از اینکه به اسارت میرود و آن صحنهها را در شام میبیند، میگوید: «مَا رَأَیْتُ أَقْسَى قَلْباً مِنْ یَزِیدَ»؛ به خدا قسم! من سنگدلتر از یزید ندیدم، «وَ لَا رَأَیْتُ کَافِراً وَ لَا مُشْرِکاً شَرّاً مِنْهُ»؛ و هیچ کافر و مشرکی بدتر از او ندیدم. بعد میگوید: «وَ أَقْبَلَ یَقُولُ وَ یَنْظُرُ إِلَى الرَّأْسِ»؛ من یکوقت دیدم او بهسراغ سر پدر من رفت و شروع کرد به خواندن این اشعار:
«لَعِبَت هاشِم بِالمُلکِ فَلا خَبَرٌ جاءَ وَ لا وَحیٌ نَزَلَ»
می‌دانید اینها یعنی چه؟ یعنی پیغمبراکرم(ص) که آمد، یک بازی سیاسی کرد تا سلطنت و حکومت را به دست آورد. اصلاً وحی و نبوّتی در کار نبوده است…! آیا این کفر نیست؟! این خبر در تمام مقاتل و بسیاری از کتب تاریخی ذکر شده است. یزید این حرف را در خلوت نگفت؛ بلکه در جلسۀ آراسته و در حضور بسیاری از میهمانان رسمی خود زد. قبلاً هم این تعبیر را کردهام که یزید خیلی باصفا بود؛ یعنی هرچه را در دل داشت بیرون میریخت و هیچ إبایی هم نداشت که دیگران میفهمند. صفای یزید مشتش را زود باز کرد! مثل بقیه نبود که کفرش را با هزار حیله پنهان کند و حرفهای دلش را بیرون نریزد. خطر آن افراد، خیلی بیشتر است.
مرحوم طبرسی (ره) در احتجاج مینویسد: «فَقَامَتْ اِلَیْهِ زَیْنَبُ(س) بِنْتُ عَلِیِّ بْنِ أَبِی طَالِبْ(ع)». وقتی یزید شروع کرد اینها را گفتن، حضرت زینب(س) بلند شد و آن خطبۀ معروف را خواند. اوّل فرمود: «الْحَمْدُ لِلهِ رَبِّ الْعالَمِینْ». بعد صلوات فرستاد و شروع کرد به گفتن این جملات که: «صَدَقَ اللهُ سُبْحَانَهُ کَذَلِکَ یَقُولُ: (ثُمَّ کاٰنَ عاٰقِبهَ الَّذٖینَ اَسآٰءوا السوای اَنْ کَذبوا بِاٰیاٰتِ اللّٰهِ وَکاٰںوا بِهاٰ یَسْتهرءونَ)»؛ خدا راست گفت که فرمود: عاقبت بدکاران، تکذیب آیات الهی و کفر است. از همان اوّل خطبه، سخن از کفر یزید بود. بعد وسط های خطبه دوباره فرمود: «فَمَهْلًا مَهْلًا لَا تَطِشْ جَهْلًا أَنَسِیتَ قَوْلَ اللهِ عَزَّوَجَلَّ»؛ صبر کن! آیا این آیه را فراموش کردهای که فرمود: (وَ لایَحْسَبَنَّ الَّذِینَ کَفَرُوا أَنَّما نُمْلِی لَهُم خَیْرٌ لِأَنْفُسِهِم إِنَّما نُمْلِی لَهُم لِیَزْدادُوا إِثْماً وَ لَهُم عَذابٌ مُهِین)؛ این آیه هم دربارۀ کفّار است. حضرت(س) خیلی مستقیم دارد به او میگوید: تو کافری! خیال نکن اینکه خدا به تو مهلت داده، به نفع تو است ای کافر! خدا به تو مهلت داده تا گناهانت را زیاد کنی و بعد به سختی عذابت کند.
