حضرت آیت الله العظمی حاج آقا مجتبی تهرانی

اول – نیت، با قصد خالص بدون ریاء و نمایش دادن عمل به غیر که موجب بطلان می‌شود. دوم – آن که آنها را بیندازد، پس اگر برود نزدیک و […]

مسئله 576: اگر شک کند که سنگ را دیگری استعمال کرده یا نه جائز است به آن بیندازد.

مسئله 577: اگر سنگی را که در حرم است احتمال بدهد از خارج آورده‌اند اعتناء نکند.

مسئله 578: اگر شک کند به سنگی که می‌خواهد بیندازد (حصی‌یعنی ریگ گفته می‌شود باید به آن اکتفاء نکند.

مسئله 579: اگر شک کند در عدد انداختن در وقتی که مشغول عمل است باید چندان بیندازد تا علم به عدد پیدا کند، و هم چنین اگر شک کند که

مسئله 580: اگر سنگی را که انداخت به جمره نرسید باید دو مرتبه بیندازد اگر چه در وقت رمی گمانش آن بود که رسیده است ، پس اگر پهلوی جمره

مسئله 581: اگر چند سنگ را با هم بیندازد مانع ندارد لکن یکیحساب می‌شود، چه یکی از آنها به محل بخورد یا همه.

مسئله 582: جائز است سواره و پیاده سنگ بیندازد.

مسئله 554: اگر کسی از روی ندانستن مسأله، آنچه ذکر شد بکند حکم او حکم کسی است که سهوا کرده است.

مسئله 569: احتیاط مستحب آن است که این شخص که حج او باطل شد و باید عمره به جا آورد نیت عدول به عمره‌ی مفرده بکند. سوم – آن که

مسئله 555: اگر کسی به واسطه‌ی عذری مثل فراموشی وتنگی وقت ومثل آن، از ظهر نهم تا غروب شرعی در عرفات نباشد وهیچ جزئی از زمان را درک نکند کافی

بدان که مستحب است با تن و دلی آرام از عرفات بسوی مشعر الحرام متوجه شده و استغفار نماید، و همین که از طرف دست راست به تل سرخ رسید