حضرت آیت الله العظمی حاج آقا مجتبی تهرانی

مسئله 566: از آنچه گذشت معلوم شد که برای وقوف به مشعر سه وقت است: اول – شب عید برای کسانی که عذری دارند. دوم – بین طلوع فجر و […]

مسئله 567: چون معلوم شد که وقوف به عرفات ومشعر اختیاری واضطراری دارند و از برای وقوف به مشعر دو قسم اضطراری است، پس به ملاحظه ادراک هر دو موقف

مسئله 553: اگر سهوا کوچ کرد و بیرون رفت پس اگر یادش آمد باید مراجعت کند، و اگر مراجعت نکرد گناهکار است، و بنابر احتیاط کفاره دارد و اگر یادش

اول – آن که مکلف، درک هر دو موقف کند در وقت اختیاری، یعنی از ظهر روز عرفه، عرفات را و بین الطلوعین صبح دهم، مشعر را درک کند. پس

مسئله 539: اگر فراموش کند احرام بستن را وبیرون رود به منی و عرفات، واجب است برگردد به مکه واحرام ببندد، و اگر ممکن نشد به واسطه تنگی وقت یا

مسئله 540: اگر یادش نیاید که احرام نبسته مگر بعد از تمامی اعمال، حجش صحیح است ظاهراً و احتیاط مستحب آن است که اگر یادش آمد بعد از وقوف به

مسئله 541: جاهل به مسأله اگر احرام نبندد در حکم کسی است که به واسطه‌ی فراموشی احرام نبسته.

مسئله 542: اگر کسی از روی علم وعمد ترک کند احرام را تا زمان فوت وقوف به عرفه ومشعر، حج او باطل است.

اموری که در احرام عمره مستحب بود در احرام حج نیز مستحب است و پس از این که شخص، احرام بسته و از مکه بیرون آمد همین که بر ابطح

مسئله 543: واجب است وقوف به عرفات – که محلی است معروف و محدود است بحدود معروفه – بقصد قربت و خالص مثل سایر عبادات.

مسئله 544: مراد از وقوف ، بودن در آن مکان است چه سواره و چه پیاده یا نشسته یا خوابیده یا در حال راه رفتن، به هر حال که باشد

مسئله 545: اگر در تمام وقت بیهوش باشد یا خواب بدون آنکه قبلاً قصد وقوف کرده باشد، وقوف او باطل است.