آبان ۲۸, ۱۳۹۷

ما در مورد رابطۀ بین دین و حُسن خلق نیز روایت داریم. صاحب وسائل(ره) از خصال شیخ ‏صدوق(ره) روایتی را از پیغمبر اکرم(ص) نقل می‏کند که حضرت می‌‏فرمایند: «حُسْنُ الْخُلُقِ […]

یکی از رذایل اخلاقی سوءظنّ است؛ حالا چه در ارتباط با انسانی هم نوع خودم باشد یا در ارتباط با خالقم باشد. علمای اخلاق این جهت را گسترش می دهند

یکی از نتایج جُبن و ضعف نفس، سوءظنّ و گمان بد نسبت به غیر است. این، از رذایل اخلاقی محسوب می شود و علمای اخلاق آن را نتیجۀ جُبن و

یک تذکّر بدهم؛ محقق نراقی(ره) این تذکّر را می دهد. گاهی انسان خودش هم از یک سنخ مسائلی غفلت می کند. انسان وارد مجلسی می شود. دلش می خواهد آن

روایتی در خصال شیخ صدوق(ره) از امام صادق(ع) است. حضرت فرمودند که ابلیس گفته است: «إِذَا اسْتَمْکَنْتُ مِنِ ابْنِ آدَمَ فِی ثَلَاثٍ لَمْ أُبَالِ مَا عَمِلَ»؛ هرگاه من نسبت به

یکی از بزرگان علمای اسلامی مرحوم حاجی اشرفی(ره) است که مزارش در آستانۀ اشرفیّه زیارتگاه است. در شرح حال او نقل می کنند که یکی از دوستان این مرد بزرگ

در روایتی از پیغمبراکرم(ص) است که حضرت می فرماید: «اِنَّ الرَّجُلَ لَیعمَلُ بِعملِ أهلِ الجنَهِ خَمسینَ سنهً»؛ شخص در این دنیا پنجاه سال اعمالی انجام می دهد که عمل بهشتیان

بنا بر اعتقاد ما بقاء اسلام بر اثر آن واقعه‌ای بود که در روز دهم محرم واقع شد، که اگر آن نبود از اسلام چه بسا اثری نبود. این روایتی

عبدالله بن حذاقه از سابقین در اسلام است و به حبشه مهاجرت کرد. او به همراه عدّه ای هجرت کرده بودند که اسیر رومیان شدند. رومیان آن ها را در

در روایتی دارد که پیغمبراکرم(ص) فرمودند: «إذَا جَمَعَ اللهُ الأوّلینَ وَ الآخرینَ لِمِیقاتِ یَومٍ معلومٍ» ؛ هنگامی که خداوند اوّلین و آخرین را در یک جایگاه مشخّص گرد هم آورد،

«إنَّ الْإسلَام بَدْؤُهُ مُحَمَّدِیٌّ(ص) وَ بَقَاؤُهُ حُسَینِیٌّ(ع)»، کاملاً مطابق با واقع است. بقای اسلام مربوط به امام حسین(ع) است؛ لذا امام حسین(ع) در هر اقدامی که انجام داد، چه در

بعداً این قیام برای همه روشن شد که این‏ها دین ندارند. حضرت سکینه(س) بعد از اینکه به اسارت می‌‏رود و آن صحنه‌‏ها را در شام می‏‌بیند، می‏‌گوید: «مَا رَأَیْتُ أَقْسَى