مسائلی راجع ‌به روزه عرض کردم. در باب روزه اموری که از مفطرات شمرده می‌شود یعنی چیزهایی که موجب بطلان روزه می‌شود را شمارش می‌کنم؛ یکی خوردن، دیگری آشامیدن همراه با دو شرط؛ یک آنکه با توجه به اینکه روزه است چیزی را بخورد یا بیاشامد. دو با اختیار بخورد که اگر اختیاری نبود موجب بطلان روزه نمی‌شود. حالا مثال می‌زنم. در باب مسئله توجه که عرض کردم با توجه به اینکه روزه است بخورد یا بیاشامد، چون هر کدام از این دو شرط منتفی بشود روزه باطل نمی‌شود.

ممکن است کسی فراموش کرده باشد که روزه است. غفلت داشته باشد که روزه است و چیزی را بخورد یا بیاشامد. این خوردن یا آشامیدن موجب بطلان روزه او نمی‌شود؛ چه روزه ماه رمضان باشد، قضای روزه ماه رمضان باشد یا روزه مستحبی باشد. مطلق روزه را گفتند. لذا اگر در بین خوردن و آشامیدن متوجه شد روزه است بلافاصله باید آنچه که در دهانش هست را خارج و تخلیه کند والا آنچه را بی‌توجه خورده موجب بطلان روزه‌اش نشده است. چرا؟ برای خاطر اینکه توجه نداشته که روزه است. دوم اینکه در حال اختیار باشد. مثال می‌زنم. دست و پای کسی را ببندند و آب در حلقش آب بریزند. اگر پا می‌کوبد دارد خفه می‌شود. اختیاری نیست و اضطراری است. آبها پایین می‌رود. این حالت موجب بطلان روزه نمی‌شود. دو تا مورد را گفتم که موجب بطلان روزه می‌شود: خوردن و آشامیدن با دو شرطی که گفتم.